رسول الله صلی الله علیه وسلم از جدال در قرآن نهی می کند، زیرا این کار انسان را به کفر می کشاند؛ به این صورت که قرآئت آیه و یا کلمه ای را بشنود که خود تا بحال ندیده و بدان آگاهی ندارد و بلافاصله قاری را متهم به اشتباه نموده و آنچه شنیده به غیر از قرآن نسبت می دهد، یا اینکه در رابطه با معنای آیه ای با دیگری مجادله نماید، درحالی که نسبت به معنای آن آگاهی ندارد که در نتیجه گمراه می شود. چه بسا این جدال، او را از دریافت حق باز دارد، اگرچه وجه آن برایش روشن باشد؛ از این رو جدال تحریم شده و کفر نامیده شده است؛ زیرا صاحبش را به سوی کفر سوق می دهد؛ ولی چنانچه انسان از اینگونه امراض سالم و محفوظ باشد، در این صورت جدال برای وی مباح یا پسندیده است؛ مانند کسی که برای یادگیری یا اظهار حق سؤال می کند. چنانکه الله متعال می فرماید: «وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ»: «و با ايشان به شيوه ی نيکوتر و بهتر گفتگو کن».